|
.:: یَا ذَالجَلالِ وَ الاِکرام ::.
در آرزوی رویت ، بــنشسته بـه هـر راهــی صـد زاهـد و صـد عـابد ، سـر‌گشته‌ی سودایـی مشـتاقی و مـهجوری ، دور از تو چـنانم کـرد ای درد تــواَم درمـان ، در بسـتر نـاکــامی فکر خود و رأی خـود ، در امـر تو کـی گـنجد در دایــره‌ی فـرمان ، مـا نـقطه‌ی تسـلیمیم لطف آن‌چه تو اندیشـی ، حـکم آن‌چه تو فرمـایی گستاخی و پـرگویی ، تـا چـند کـنی ای *فیض* بگـذر تـو از ایـن وادی ، تـن ده به شـکـیبایی ملا محسن فیض کاشانی
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمُّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم. [ یکشنبه 88/1/16 ] [ 5:57 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
