|
وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِیُحیِىَ بِها حَقَّ امرِىءٍ مُسلِمٍ اَتى یَومَ القیامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلایِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ؛ کسى که براى زنده کردن حقّ یک مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قیامت در حالى آورده مىشود که پرتو نور چهره اش، تا چشم کار مىکند دیده مىشود و خلایق او را به نام و نسب مىشناسند. کافى، ج 7، ص 381، ح 1
گوئیم از دل و جان ، صلوات بر محمّــــــد
کوری هر منافق ، صلوات بر محمّــــــد
بر عرش خوش نوشته ، صلوات بر محمّــــــد
گر تو زخیل اوئی ، صلوات بر محمّــــــد
میگو خوشی خدا را ، صلوات بر محمّــــــد
خوش عاشقانه گفتیم ، صلوات بر محمّــــــد
جان من است و من تن ، صلوات بر محمّــــــد
شادی روی یاران ، صلوات بر محمّــــــد
شاه همه علی بود ، صلوات بر محمّــــــد
جانم فدای سیّد ، صلوات بر محمّــــــد
خوش گو بعشق الله ، صلوات بر محمّــــــد
اَللّــهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّـــدٍوَآلِ مُحَمَّـــدٍ
[ چهارشنبه 90/4/8 ] [ 5:49 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
