آمد اما گريه افزون كرد و رفت

با غمش دل را پريشون كردو رفت

نازنين از بس كه از خود خسته بود

خسته جانم همچو مجنون كرد و رفت

با غمش آهنگ دل را ساختم

بس كه ناليد او دلم خون كرد و رفت

هر چه گفتم نازنينا غم مخور

ديده خود همچو جيحون كرد و رفت

غم سراژاي وجودم چنگ زد

حال ما را هم دگرگون كرد و رفت