از خدا خواستم عادتهاي زشت را ترکم بدهد.

خدا فرمود: خودت بايد آنها را رها کني.

از او خواستم فرزند معلولم را شفا دهد.

فرمود: لازم نيست ، روحش سالم است ،جسم هم که موقت است .

از او خواستم که لا اقل به من صبر عطا کند.

فرمود: صبر‌ ، حاصل سختي و رنج است. عطا کردني نيست ، آموختني است.

گفتم مرا خوشبخت کن.

فرمود: نعمت از من خوشبخت شدن از تو.

از او خواستم مرا گرفتار درد و عذاب نکند.

فرمود: رنج از دلبستگي‌هاي دنيا جدا و به من نزديک‌ترت مي‌کند.

از او خواستم روحم را رشد دهد.

فرمود : نه تو خودت بايد رشد کني. من فقط شاخ و برگ اضافي‌ات را هرس مي‌کنم تا بارور شوي.

از خدا خواستم کاري کند از زندگي لذت کامل ببرم.

فرمود: براي اين کار من به تو ، زندگي داده‌ام.

از خدا خواستم کمکم کند همان قدر که او مرا دوست دارد ، من هم ديگران را دوست بدارم.

خدا فرمود: آها ، بالاخره اصل مطلب دستگيرت شد