باز طعم گس سياست و سياسي كاري، قصه تلخ و تكراري توحش مدعيان حقوق بشر، و ناكامي سياستمداران كهنه‌كار در سانسور حقايق و ذبح واقعيت در برابر دوربين‌هاي فيلمبرداري و عكسبرداري عده‌اي اجير شده. ... و باز داستان حقي كه ديده نمي‌شود، مردماني كه زير نور شمع گذران عمر مي‌كنند و كودكاني كه در دستان كوچكشان تكه سنگي است از جنس نفرت. ... و باز نگراني و پريشاني دختركان معصوم با لباس‌هاي چين‌دار، دستان ترك خورده خردسالان از سرما، تابوت‌هاي بي‌شمار در حال گذر در كوچه پسكوچه‌هاي شهر، گريه‌هاي پنهاني يك پدر پير و بچه‌هايي كه مدرسه‌اشان خراب شده است. خداي من! مگر در سرزمين سيم‌هاي خاردار و گريه‌هاي كودكان چيز ديگري باقي‌مانده است كه غاصبان ظالم از آن هم نمي‌گذرند؟ مگر مي‌توان در عالم سياست تا آنجا پيش رفت كه جان آدم‌ها به چشم نيايد و اشك مظلومان ديده نشود؟ خداي من! كجايند آن‌ها كه فرياد حقوق بشرشان گوش دنيا را كر كرده است؟ چرا كسي در حمايت از مردمان درمانده غزه امضا جمع نمي‌كند؟ راستي! چند ميليون امضا لازم است تا حقانيت كودكان بي‌گناه و مردم بي سلاح غزه را ثابت كند؟ كجايند مرفهان بي‌دردي كه در برابر ظلم به برادران و خواهرانشان مهر سكوت بر لب‌ها زده‌اند و در عوض تمام هم و غمشان را براي جعل نام خليج هميشگي فارس گذاشته‌اند؟ و خدايا تو خود مي‌داني كه سكوت ننگ است. خداي من! كجايند قومي كه براي دخالت در پرونده هسته‌اي ايران تا دورترين نقاط دنيا مي‌روند و در عوض جنايت در بيخ گوش خود را نمي‌بينند و دم برنمي‌زنند تا روابط مه‌آلود سياسي و ننگين خود را ادامه دهند. و خدايا تو خود مي‌داني كه سكوت ننگ است. ... و من تصوير دخترك معصوم با موهاي ژوليده، چشمان سبز خيس با لباس‌هاي رنگين مندرس كه در حال تماشاي جنازه برادر خردسالش است را بارها مرور و بغض كرده‌ام. و خدايا تو خود مي‌داني كه سكوت ننگ است.
منبع: خبرگزاري فارس
سلام عليكم
خدا قوت.....
محرم ....من و تو.....كربلا .....غزه...مسلمان....ياريگر
ميتوني با اينا يه جمله بسازي حاجي؟
التماس دعا
