• وبلاگ : 
  • يادداشت : آجرك الله ياابن الحسن(عجل الله تعالي فرجك) في مصيبت جدك علي ابن
  • نظرات : 0 خصوصي ، 6 عمومي
  • آموزش پیرایش مردانه اورجینال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + ايمان 

    فضيلت ماه رجب

    بدانكه اين ماه و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت تمامند و روايت بسيار در فضيلت آنها وارد شده بلكه (از حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت شده كه: ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضيلت به آن نمى‏رسد و قتال با كافران در اين ماه حرام است و رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است كسى كه يك روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خوشنودى بزرگ خدا گردد و غضب الهى از او دور گردد و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته گردد) (و از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام منقول است كه: هر كه يك روز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنم يكساله راه از او دور شود و هر كه سه روز از آن را روزه دارد بهشت او را واجب گردد)
    (و ايضا فرمود كه: رجب نام نهرى است در بهشت از شير سفيدتر و از عسل شيرين‏تر هر كه يك روز از رجب را روزه دارد البته از آن نهر بياشامد) (و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود كه: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در اين ماه بسيار طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را أصب مى‏گويند زيرا كه رحمت خدا در اين ماه بر امت من بسيار ريخته مى‏شود پس بسيار بگوئيد (أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ) و ابن بابويه به سند معتبر از سالم روايت كرده است كه گفت: رفتم بخدمت حضرت صادق عليه السلام در اواخر ماه رجب كه چند روز از آن مانده بود چون نظر مبارك آن حضرت بر من افتاد فرمود كه آيا روزه گرفته‏اى در اين ماه گفتم نه و الله اى فرزند رسول خدا فرمود كه آنقدر ثواب از تو فوت شده است كه قدر آن را بغير خدا كسى نمى‏داند به درستى كه اين ماهى است كه خدا آن را بر ماههاى ديگر فضيلت داده و حرمت آن را عظيم نموده و براى روزه داشتن آن گرامى داشتن را بر خود واجب گردانيده پس گفتم يا ابن رسول الله اگر در باقيمانده اين ماه روزه بدارم آيا به بعضى از ثواب روزه‏داران آن فايز مى‏گردم فرمود اى سالم هر كه يك روز از آخر اين ماه روزه بدارد خدا او را ايمن گرداند از شدت سكرات مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر كه دو روز از آخر اين ماه روزه دارد بر صراط به آسانى بگذرد و هر كه سه روز از آخر اين ماه را روزه دارد ايمن گردد از ترس بزرگ روز قيامت و از شدتها و هولهاى آن روز و برات بيزارى از آتش جهنم به او عطا كنند) و بدانكه از براى روزه ماه رجب فضيلت بسيار وارد شده است و روايت شده كه: اگر شخص قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دريابد سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِيلِ سُبْحَانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبِيحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ

    + شهاب 

    سلام و خدا قوت ايمان عزيز.

    نظر لطفتونه.

    از حضور سبزتون سپاسگزارم.

    موفق باشيد.

    + ايمان 

    در جدال عشق چون پيرم بديد

    چهره در هم كرد و هم لب را گزيد

    تا به خود آگاهي آيم زين خطا

    با نگاهش خط بطلانم كشيد

    گفتمش : اين حالت غم بار چيست

    گفت : رفتار تو افكارم دريد

    گفتمش : در ما نظر كردي چه سود

    گفت : ديدم من هوس با تو مريد

    گفتمش : عشق از نظرگاه تو چيست

    گفت : مستي بي شراب و پر مزيد

    گفتمش : از عشق اندرزي بگو

    گفت : عشق است بهر سختيها كليد

    اين بگفت و نرم نرمك دور شد

    زير لب مي گفت سرشار از اميد

    زندگي عشق است و عشق است زندگي

    با مدد ازآنكه خود عشق آفريد

    + ايمان 

    نيايش برترين جلوه ي عشق است . نيايش با دعا خواندن تفاوت اساسي دارد . دعا خواندن از سر ميجوشد و نيايش از دل . آنها کلمات اند و نيايش ، سکوت محض .
    خدا همه چيز ما را مي داند ، بنابراين ، به کلمات ما احتياجي ندارد . او پيش از آنکه ما بگوييم ، شنيده است . نيايش ، محاوره نيست ، بلکه ارتباطي است در سکوت و خلوت . نبايد چيزي گفت ، نبايد چيزي خواست ، نبايدچيزي طلب کرد ، زيرا پيشاپيش همه چيز داده شده است . خدا پيش از آن که تو او را بخواني ، تو را خوانده است . مولوي چه خوب گفته است که ؛ اوليا دهانشان از دعا خواندن بسته است . آنها در همه لحظات مشغول نيايش اند . در ساحت نيايش ، حتي فکر نيز بايد خاموش شود . آنجا فقط چشمان خويش را ببند ، سر خويش را قدري فرو بياور و مستغرق درياي او شو .

    + ايمان 
    در آن خلوت درون ، جايي که کلمه اي رد و بدل نمي شود ، براي نخستين بار صداي نجواگر خداوند را مي شنوي . اين صدا را فقط در آن سکوت و سکون عظيم مي توان شنيد . اين صدا فقط در قلب طنين مي اندازد . هنگامي که دل را از هياهوي دل مشغولي ها خالي کردي ، نجواي او به گوش مي رسد . در واقع دل توست که با تو سخن مي گويد . دل در اين هنگام ، همچون ني بر لبان خداوند نشسته است و به آهنگ او مترنم است . حتي در اين ساحت نيز پيام او در قالب کلمات به گوش نمي رسد ، بلکه او بي کلام سخن مي گويد . او تو را با احساس سپاس و قدرداني سرشار مي سازد و تو را لبريز از حضور حقيقت در ساحت جانت مي کند . او همه ي اين کارها را بدون واسطه کلمات انجام مي دهد . بدون کلمات و فقط در قلمرو احساس و تجربه .
    + ايمان 

    سلام

    خسته نباشي مومن دستت درد نكنه

    خيلي دلتنگم نوشته هات آرامشم ميده شايد چون بوي غربت و تنهائي و دلتنگي ها را مي ده

    يا علي