در جدال عشق چون پيرم بديد

چهره در هم كرد و هم لب را گزيد

تا به خود آگاهي آيم زين خطا

با نگاهش خط بطلانم كشيد

گفتمش : اين حالت غم بار چيست

گفت : رفتار تو افكارم دريد

گفتمش : در ما نظر كردي چه سود

گفت : ديدم من هوس با تو مريد

گفتمش : عشق از نظرگاه تو چيست

گفت : مستي بي شراب و پر مزيد

گفتمش : از عشق اندرزي بگو

گفت : عشق است بهر سختيها كليد

اين بگفت و نرم نرمك دور شد

زير لب مي گفت سرشار از اميد

زندگي عشق است و عشق است زندگي

با مدد ازآنكه خود عشق آفريد