من مست و تو ديوانه ما را که برد خانه صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پيمانه
در شهر يکي کس را هشيار نمي بينم
هر يک بتر از ديگر شوريده و ديوانه
جانا به خرابات آي تا لذت جان بيني
جان را چه خوشي باشد بي صحبت جانانه
هر گوشه يکي مستي،دستي زده بر دستي
وآن ساقي سرمستي با ساغر شاهانه
تو وقف خراباتي دخلت مي و خرجت مي
زين وقف به هشياران مسپار يکي دانه
شمس حق تبريزي از خلق چه پرهيزي
اکنون که در افکندي صد فتنه فتانه
مولانا
سلام آقا شهاب
خسته نباشي و دستت دردنكنه و هميشه سلامت باشي تا بتوني اينگونه دل شاد كني
من كه باديدن متن هاي زيباي شما خيلي خوشحال ميشم
موفق و مويد مومن
سخت است درد خود را از ديگران شنيدن از عاشقي نگفتن از عشق دل بريدن سخت است از پرستو پرواز را گرفتن يک تکه از جهان را بر دوش خود کشيدن سخت است از رهايي با دست بسته گفتن دنياي کودکي را از کودکان خريدن سخت است از ستاره با نور ماه گفتن از پود دل گسستن در تار دل تنيدن سخت است با شقايق از کوچ لاله گفتن با لاله ها نشستن با قاصدک پريدن سخت است مهرباني از آشنا نديدن يکبار دل سپردن صد بار دل بريدن
