سلام دوستان گرامي التماس دعاي شديد

درد را از هر طرف بنويسي
همان درد است
مثل درد من
مثل درد تو
مثل دردهمسايه،
كه دلش گرفته است
و چراغ خانه اش را خاموش كرده است.
من به روشني بد نكرده ام
كه تو آفتاب كوچه مرا شكسته اي
و قلبم را به رنج آلوده اي
و زخم خنجر بر پشت من نهاده اي
من و تو غباري بيش نيستيم
در اين ويرانسرا
يادت باشد...............

تفاوت دوست داشتن و عشق

دوست داشتن از عشق برتر است. عشق يك جوشش كور است و پيوندي از سر نابينايي. اما دوست داشتن پيوندي خودآگاه و از روي بصيرتِ روشن و زلال.
عشق بيشتر از غريزه نشأت مي گيرد و هر چه از غريزه سرزند بي ارزش است وگذشته ات كتابي در وجودت مي شود.
گاه به سراغش مي روي و مي خواني , آنقدر كه برگه هاي كتاب از بس ورق زده اي دارد از هم پاشيده مي شود...
نويسنده سرنوشت ! بخوان كتابت را , اما در اين درياي مرده غرق نشو. آنجا كلمات مرده اند و ديگر با مرورشان به تو زندگي نخواهند بخشيد.
كليد اميد را بردار و فردا آن قدر زيبا زندگي كن تا ديگران بيايند و كتاب وجود امروز تو را بخوانند.
دوست داشتن از روح طلوع ميكند و تا هر جا كه يك روح اغلب با دهان نسبت معكوس دارد
آنانكه قلبهاي بازتر و وسيع تر دارند دهانهاي بسته تري دارند

سلام و خدا قوت

يعني به اين راحتي ميشه كربلائي شد ؟ من فكر نكنم اين سعادت نصيبم بشه هر چند كه خيلي تشنه كربلام

با آرزوي زيارت شش گوشه قبر ابا عبدالله حسين و زيارت نجف براي همه دوستان خصوصا شما آقا شهاب گرامي

سلام كربلايي ايمان عزيز.

سرافرازمون فرمودي مومن خدا.

ياحق.

سلام مومن خدا تولد جوانترين امام برشما وخانواده محترم تبريک عرض ميکنم

کي ببينم چهره زيباي دوست؟کي ببويم لعل شکر خاي دوست؟

کي درآويزم به دام زلف يار؟ کي نهم يک لحظه سر بر پاي دوست؟

کي برافشانم به روي دوست جان ؟ کي بگيرم زلف مشک آساي دوست؟

اين چنين پيدا زما پنهان چراست؟ طلعت خوب جهان آراي دوست؟

همچو چشم دوست بيمارم ، کجاست؟ شکرزان لعل جان افزاي دوست؟

در دل تنگم نمي گنجد جهان خود نگنجد دشمن اندرجاي دوست؟

دشمنم گويد که ترک دوست گير من به رغم دشمنان جوياي دوست ؟

چون "عراقي" واله و شيدا شدي دشمن ار ديدي رخ زيباي دوست

"آيت شکوفايي"

روز پدر

نوروز همين ، روز دل افروز همين است

شادي همه اهل دل امروز يقين است

امروز جهان پر شده از عطر گل ياس

چون روز ولادت شدن شاه معين است

مولاي جهان آمده آن شافع محشر

خيبر شكن آن ساقي كوثر شه دين است

بر مهر نبوت شده در بت شكني سر

آن حيدر كرار ، ابر مرد زمين است

در جود و سخاوت نكند هيچ برابر

اندر كرم او را كه چو بخشنده ترين است

در كعبه تولد شده و محراب شهادت

بي شك كه تولد شده در كعبه چنين است

مولاي من اي بت شكن اي ساقي كوثر

روز پدر اكنون به ولاي تو عجين است

يا جوادالائمه (ع) ادركني

يا امام رضا ترا به جان جوادت قسمت مي دهم که گرفتاري گرفتاران را رفع و درد دردمندان را شفابخش ، نظري هم به من حقير بيفكن كه خيلي گرفتار و دردمندم

السلام عليك يا علي ابن موسي الرضا

ساقي کوثر

گفتي که بيائي دم آخر به کنارم
آخر طلبم تا که ببينم رخ ماهت
اي ساقي کوثر شده در نام تو باقي
جامي بده تا سر کشم از شوق وصالت
اندر پي ديدار تو سرگشته چو مجنون
لبريز نياز آمدم اندر سر راهت
شاهي تو گدائيم ، گداي سر کويت
برمانظري کن که در افتيم به پايت