تا آن سوى مرز روشنى

آن كه مى‎جويد حريم كربلا را زينب است آن كه مى‎بويد نسيم نينوا را زينب است

آن كه سمت تشنگان عرصه‎ى آزادگى كرد جارى چشمه‎ى آب بقا را زينب است

آن كه همپاى به خون غلتيده‎گان كربلا مى‎نشاند روى لب «قالوا بلى» را زينب است

آن كه با يك باغ اشك پرپرش در قتلگاه دور كرد از پيكر گل نيزه‎ها را زينب است

آن كه در عين صبورى ديده با اندوه و غم روى نى سرهاى از پيكر جدا را زينب است

آن كه با يك خطبه‎ى غرّا چو زين العابدين در بلا انداخته شام بلا را زينب است

آن كه چون بنيان مرصوص از تجلّيگاه عشق زير و رو گرداند بنياد جفا را زينب است

آن كه دارد بهر اثبات حقيقت پيش كفر منطق و صبر علىّ مرتضى را زينب است

آن كه برد از شوق تا آن سوى مرز روشنى نهضت پاينده‎ى خون خدا را زينب است

آن كه باقى ماند در پيمان خود تا پاى جان لحظه‎اى نشكست پيمان وفا را زينب است

آن كه بعد از روز سرخ حادثه در كربلا زنده كرد آئين سبز كبريا را زينب است

آن كه حتّى در اسارت با حجاب خويشتن حفظ كرد آيينه دل، حُجب و حيا را زينب است

آن كه «ياسر» كو به كو، منزل به منزل بى‎قرار مى‎برد با خود پيام آشنا را زينب است

"ياسر"