نديدم آينه‌اي چون لباس‌خاکي‌ها
همان قبيله که بودند غرقِ پاکي‌ها
به عشق زنده شدن، «عند ربِّهم» بودن
شده ست حاصل آن‌ها ز سينه چاکي‌ها
دليل غربتشان، اهلِ خاک بودنِ ماست
نه بي مزار شدن‌ها، نه بي پلاکي‌ها
به آسمان که رسيدند رو به ما گفتند:
"زمين چقدر حقير است، آي خاکي‌ها!"
سيد محمد جواد شرافت
