سلام ... ياد سالهاي کودکيم افتادم ... دوراني که وقتي آرزوهاي بچه گانه اي ميکردم واقعا اميد داشتم برآورده بشه... و حالا واسه داشتن چيزهاي بزرگ تر و مهمتري همه کاري ميکنم ولي به خدا شک دارم که بهم ميده يا نه !!! و اين ترديدها من رو نگران ميکنه ... شايدم اينقدر نداده بهش مشکوکم... ميدونم خيلي بده که ايمان يک نفر به خواسته هاش گره بخوره ... اميدوارم به سالهاي خوش کودکي برگردم و اين بار وقتي همه چيزمو ازم ميگيره بازم او يگانه محبوبم باشه ...