نظرات ياداشت به مناسبت سالگرد رحلت آيت الله العظي فاضل لنكراني -

+ ايمان

*پند حکيم *
خواستم پندي بگيرم ز آدم فرزانه اي
تا نصيبم گردد از آن سودي و سرمايه اي
پس روان گشتم براي ديدن پير مراد
ديدم او را خانه اي اما محقر خانه اي
پير ما مردي نحيف و خسته و بيمار بود
همچو شمعي بود و ياران گرد او پروانه اي
دست بر زانو نشستم خيره شد بر چشم من
گفتم او را پند خواهم پند بس پيرانه اي
با نگاهي گرم و پويا زير لب آرام گفت
ان الانسان لفي خسر و دگر چيزي نگفت