|
...ــبسم الله الرحمن الرحیمــ...
هفتم ذی الحجة ،
شهادت ابو جعفر محمّد بن علی (ع) امام پنجم از ائمه اثنی عشر(ع) وهفتمین معصوم از چهارده معصوم (ع)، مادر ایشان حضرت فاطمه دختر امام حسن مجتبی (ع) است که مکنّی به امّ عبد الله یا ام الحسن بود و با این ترتیب آن حضرت هم از جانب مادر و هم از جانب پدر فاطمی و علوی بوده اند ، لقب ایشان به دلیل دانش بیکران باقر یا باقر العلوم بوده است … صدوق و طوسی در امالی خود روایت کرده اند که رسول الله (ص) آن حضرت را باقر نامیدند و به جابر بن عبد الله انصاری فرمود: « ای جابر زمان یکی از اولاد مرا که از فرزندان حسین است درک خواهی کرد، او هم نام من است و علم را با مهارت بسط میدهد و میشکافد، وقتی او را دیدی سلام مرا به او برسان». یکى از علماى سنّى به نام ابن حجر هیتمى درباره ایشان مى نویسد: «محمّد باقر به اندازه اى گنج هاى پنهان معارف و دانش ها را آشکار ساخته، حقایق احکام و حکمت ها و لطایف دانشها را بیان نموده که جز بر عناصر بى بصیرت یا بد سیرت پوشیده نیست و از همین جاست که وى را شکافنده دانش و جامع علوم و برافروزنده پرچم دانش خوانده اند.»
* در محضر آن بزرگوار:
*همانا خداوند عزّ و جلّ نگاه دارد بوسیله تقوی بنده را از آنچه عقلش بدان دسترسی ندارد.
*خدا بر خویش مهرورزی را لازم نموده و رحمت او بر خشمش پیشی جسته و از روی راستی و درستی به انجام رسیده، پس چنان نیست که خداوند به بندگان خشم آغاز کند پیش از آنکه آنان او را به خشم آورند ، چنین نیست که خداوند به بندگان خشم آغاز کند پیش از آنکه آنان او را به خشم آورند.
منبع:از رساله امام محمّد باقر علیه السلام، سعد الخیر / روضه کافی ج اول (ص 79 – 75 )
بین نماز ، وقت دعا گریه می کنی
هر چند زهر ، قلب تو را پاره پاره کرد اصلاً خود تو کرب و بلای مجسّمی آب خوش از گلوی تو پایین نمی رود با یاد روزهای اسارت چه می کشی ؟ با یاد زلفِ خونی مردان نی سوار هم پای نیزه ها همه جا گریه کرده ای دیگر بس است« چشم ترت درد می کند! »
یوسف رحیمی
اَللّهمَّ عَجِّل لِولِیِّکَ الفَرَج. [ جمعه 87/9/15 ] [ 11:17 صبح ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
