بسم الله الرحمن الرحیم

تقریبا آخرای دهه اول محرم هستیم و عزاداری ها به اوج خودش رسیده، کم کم خیابونا داره شلوغ میشه و هیات های بیشتری شبا بیرون میان. مردم هم سعی میکنن هر جوری شده وقتشونو تنظیم کنن و خودشونو به مجالس عزای امام حسین برسونن. امیدوارم از همگی قبول و باشه و واقعا دست مریزاد می گم به مردمی که با این همه تبلیغات منفی که علیه محرم و امام حسین و فلسفه عاشورا هست، هنوز هم که هنوزه راه خودشونو گم نکردن.

اما هدفم از نوشتن این پست نکته ایه که چند وقته ذهن منو مشغول کرده و اونم روضه خوندن و مداحیه. به نظرم میاد مداح هایی که الان هستن، البته نه همشون، به خیلی از نکات توجه نمی کنن. اولیش اینه که خیلی از مداحا اصلا نمی فهمن این شعری که دارن میخونن معنیش یعنی چی، متوجه نیستن ممکنه خدای نکرده این شعر نوعی توهین به حساب بیاد. بسیار پیش اومده شعرایی شنیدم که فقط مداح سعی داشته وزن و قافیه رو یه جوری جور کنه و اصلا به محتوای اون شعر کاری نداشته. خوب این خیلی بده، واقعا حیفه کسی که داره برای امام حسینی میخونه که هدفش بیدار کردن آدما از خواب غفلت بوده، خودش اینجوری خواب باشه و ندونسته شخصیت اماما رو زیر سوال ببره.

نکته دوم اینه که خیلی وقتا وقایع عاشورا تحریف میشه و مسائلی که بیان میشه یا نه تنها واقعا وجود نداشته و اتفاق نیافتاده، بلکه خیلی مزحک و دور از واقعیت به نظر میاد. مثلا عروسی حضرت قاسم یا خیلی از حرف هایی که بدون سند و مدرک زده میشه. خوب اگه همینجوری ادامه پیدا کنه مسلما تا 5 -6 سال آینده عاشورایی دیگه خواهیم داشت با وقایعی عجیب و دور از باور که باعث دوری مردم از اصل عاشورا و فلسفه اون میشه. یه سری هم که کارشون شده اغراق و بزرگ کردن مسائل. به خدا انقدر اتفاقاتی که تو کربلا افتاده آدمو منقلب می کنه که دیگه جایی برای بزرگ نمایی و اغراق نمی مونه. اگه آقایون مداح لطف کنن یه سری به مقاتل معروف بزنن و مطالعه خودشونو بیشتر کنن مسلما دیگه برای اینکه گریه مردم رو به زور در بیارن دست به بیان هر چیزی نمی زنن.

نکته سوم اینه که اکثر غریب به اتفاق آقایون مداح تا شروع می کنن به روضه خونی و مداحی، از غم و مصیبت و بدبختی و تشنگی و از این جور مسائل میگن. جوری که اگه کسی ندونه فکر میکنه (خدای نکرده) امام حسین (ع) و اصحابش یه عده آدم بی عرضه و بی دست و پا بودن که تا پاشونو میذاشتن تو میدون جنگ در عرض کمتر از 3 ثانیه شهید میشدن. خوب این یعنی چی؟ یعنی امام حسین واقعا انقدر بی دست و پا بوده؟ یعنی تو این 72 نفر کسی نبوده حداقل 10 ثانیه دووم بیاره. به خدا کوچیک کردن اماما خوب نیست، بیاید یه ذره از شجاعتشون بگید، یه ذره برای مردم بگید هر کدوم با چه جسارتی وارد میدان شدن و چند نفر رو هلاک کردن، بذارید حداقل مردم به کسی که دارن براش اشک میریزن افتخار کنن، حس غرور بهشون دست بده، نه اینکه از روی ترحم براش گریه کنن.

امیدوارم آقایون مداح دقت بیشتری به این مسائل بکنن و هدفشون شناسوندن اماما و رفتار و کردارشون به مردم باشه، نه اینکه تلاش کنن به زور گریه مردم رو دربیارن.


[ سه شنبه 87/10/17 ] [ 5:31 عصر ] [ ] [ نظر ]
درباره وبلاگ

بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده!
لینک دوستان
امکانات وب