|
.:: هُوَالغَفوُر ::. ای سیّد و مولای ما، *شهید دکتر مصطفی چمران ساعتی قبل از شهادت: خدایا! تورا شکر می کنم که با فقر آشنایم کردی تا رنج گرسنگان را بفهمم و فشار درونی نیازمندان را درک کنم. خدایا! تو راشکرمی کنم که باران تهمت و ناسزاو دروغ را علیه من سرازیر کردی تادر میان طوفانهای وحشتناک ظلم و جهل و تهمت غوطه ور شوم و ناله ی حق طلبانه من در برابر غرش تندرهای دشمنان و بد خواهان محو و نابود گردد و در دامان عمیق و پرشکوه درد، به گریبان فطرت خود فرو بروم و درد و رنج علی(ع) راتا اعماق روحم احساس کنم ... با خودش عهد کرده بود تا نیروی دشمن در خاک ایران است برنگردد تهران. نه مجلس می رفت ، نه شورای عالی دفاع . یک روز از تهران زنگ زدند. حاج احمد آقا بود گفت: به دکتر بگو بیاد تهران. گفتم: عهد کرده با خودش ، نمی آد. گفت : نه ، بگو بیاد. امام دلش برای دکتر تنگ شده . به دکتر گفتم . گفت : چشم. همین فردا می ریم. یادش گرامی و راهش پر روهرو . [ یکشنبه 88/3/31 ] [ 8:25 صبح ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
.jpg)
.jpg)