امام حسن مجتبى (ع) مىفرمایند:
عجبت لمن یتفکّر فى مأکوله کیف لایتفکّر فى معقوله
فیجنّب بطنه مایؤذیه و یودع صدره ما یردیه؛
تعجب مىکنم از فردى که در غذاى جسمانى خود فکر مىکند
(که سالم و بهداشتى و پاکیزه باشد)
اما در غذاى روح و جان خویش نمىاندیشد.
در خانه ی وحی خدا قـرآن گـویا آمده آری ! سبط اکبر یاسین وطاها آمده
با حکمت است آمیخته در نیمه ی ماه صیام فرخنده میلادی چنین از نسل والا آمده
هم معدن علم وسخا هم هادی و هم مهتدی از رجس از ناراستی پاک و مبرّا آمده
خواهی به حق عارف شوی حجّت شناسی بایدت برعارف خالص دلا این راه شایا آمده
امشب ملائک فوج فوج ازباده ی توحید مست بر گـرد بیت بـوتـراب پایین وبالا آمده
امشب یقین دارم براین حتی خدای لایزال خشنود می باشد همی فرزند زهراء(ع) آمده
بر این کتاب عشق ماازسوی دادارکریم ای عاشقان در جستجو!چشمان بینا آمده
باری است از دارعدن پور نبی یا بوالحسن من این نمی دانم ولی لؤلؤ ز دریا آمده
داردبه خلقت مجتبی میلادنوری ازخدا گویی همان نور ازل در دست بیضا آمده
در عرصه ی تاریخ ماازصلح وسلم مجتبی آن باغی وخصم خدا مغلوب ودرواآمده
بوده همی حسن حسن(ع)چون درسرشت پنج تن مجموعـه ی انـوارشان خـیـرالـبـرایا آمده
افتادنوح وفلک وی درهول ودرگرداب ها از یمن نام پنج تن چون بحر پیما آمده
عبدا تویی گراهل رازپرهیزازعشق مجاز عشـــق نـبی وآل وی ، زیباا دلارا آمده
|