|
ان تن پاک تر ز عطر نسیم کس چه داند که در کجا مانده است اری،شوری خفته برای وصال داشتند و ما فقط عبور انان را از دل طوفانی خود دیدیم.اکنون که سالهاست از پروازشان می گذرد حضورشان را قطعاً می بینیم؛زیرا هر گاه در موضوعی درمانده شدیم یا انچه را در مورد اضطرار از انها خواسته ایم،شاهد بوده ایم که چگونه با واسطه از خداوند برای ما طلب کرده اند و به اجابت هم رسیده است.این یقینی است که همه ی بازماندگان شهدا با سکوت فریاد می کنند. (( گفتی که شهید زنده جاوید است یا رب،زتو عمر جاودان می خواهم))
(( او با ما و ما تنها کبوتری بود که رفت بالا اما چون چرخاندم این سو،ان سو،سرم را از ان دور یکباره دیدم کبوترم را)) اری،این راز بزرگ دلهای خاموش است که قفل سکوت ان جز با زنده نگهداشتن یاد شهید شکسته نمی شود.الله اکبر از اینکه چگونه واقعاً هستند و می بینند.
[ سه شنبه 88/7/14 ] [ 9:45 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
کوله باری که پیش ما ،مانده است
