|
قافله سرخ ما وارث دردیم بسوزیم و بسازیم الاله زردیم که در دشت بتازیم در داغ عزیزان سفر کرده بموییم از اشک وضو کرده به تسبیح و نمازیم با ما سخن از عیش و طرب هیچ مگویید ای خلق جهان ما به غم عشق بنازیم ما زاده هجریم،فروزنده مهریم شب تابه سحر در تب هجران بگدازیم اواز خموشیم و زخون باده بنوشیم گه بنده نوازیم و گهی دست نیازیم با یاد شهیدان همه جا مست خداییم با ذکر غریبان وطن محرم رازیم شرح غم ما کس ننوشت و ننگارد زیرا همه سریم و نوایی ننوازیم ای باد صبا ناله کن این بانگ رسا را ما جان و دل اندر نظری نقد ببازیم رفتند رفیقان همه با قافله ای سرخ ماندیم به سوز و غم یاران چه بسازیم بختیاری [ شنبه 88/12/1 ] [ 1:8 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
