.::ضیافت خانه::.

من ضیافت خانه بر پا کرده ام * در به روی بی کسان وا کرده ام

کو یکی با من مناجاتی کند؟ * نیمه شب با من ملاقاتی کند

کو یکی بیمار درمانش کنم * سائلی کو تا که مهمانش کنم

من خدای تو، تو هم عبد منی * پس چرا با من نمایی دشمنی؟

بنده ام!از من کنی دوری چرا؟ * بهر شیطان همچو مأموری چرا؟

تو چنین غافل نبودی بنده ام * گاهگاهی می شدی شرمنده ام!؟

سوی من دیگر نمی ایی؟ بیا * می رسد مرگی و عقبایی بیا

از چه رو ای بنده ی من بی دلیل * خویش را بنموده ای خوار و ذلیل؟

خود بیا از کرده هایت شرم کن * خویش را با نام من دلگرم کن

تا به کی اینگونه بازی می کنی؟ * نفس را از خویش راضی می کنی؟

باز برگرد ای گرفتار گناه * من پناهت می دهم ای بی پناه

سوی تو هر شب بیاید پیک من * ناله های تو بود لبیک من

ان امید غرقه خون گشتن چه شد؟ * ان حیا و شرم تو از من چه شد؟

ان نماز و ذکر شب هایت کجاست * اگهی اصلا تو مولایت کجاست؟

تو زمانی سر و رازی داشتی * نیمه شب راز و نیازی داشتی؟

گوئیا انها فراموشت شده؟ * معصیت دیگر هم اغوشت شده؟

هر کسی امشب بیاید سوی من * می شود اخر مقیم کوی من

خود بده پایان بر ان شرمندگی * بندگی کن،بندگی کن،بندگی

ای که محتاج منی دستی بده * سر به روی خاک درگاهم بنه

من پذیرای تو می باشم بیا  * دانه از بهر تو می پاشم بیا

ای گنهکارم بیا اندر حرم * ناله و اشک تو را من می خرم

چلچراغ عرش من اشک شماست * قطره قطره اشک تو در پیش ماست

من تو را می بخشم اما صبر کن * خویش را اماده بهر قبر کن

تا سحر یا رب و یا رب را بگو * در کنارش ذکر زینب را بگو

باز برگرد ای گدای سر کشم * من به جای تو خجالت می کشم

بختیاری