إلَهِی‌! لاَ تُوَدِّبْنِی‌ بِعُقُوبَتِکَ، وَلاَ تَمْکُرْ بِی‌ فِی‌ حِیلَتِکَ! مِنْ أَیْنَ لِی‌َ الخَیْرُ یَا رَبِّ وَلاَ یُوجَدُ إلاَّ مِنْ عِنْدِکَ، وَمِنْ أَیْنَ لِی‌َ النَّجَاةُ وَلاَ تُسْتَطَاعُ إلاَّ بِکَ! لاَ الَّذِی‌ أَحْسَنَ اسْتَغْنَی‌ عَنْ عَوْنِکَ وَرَحْمَتِکَ؛ وَلاَ الَّذِی‌ أَسَاءَ وَاجْتَرَأَ عَلَیْکَ وَلَمْ یُرْضِکَ خَرَجَ عَنْ قُدْرَتِکَ، یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا رَبِّ

پروردگاراسرنوشتم راخیربنویس،تقدیری مبارک،

تا هر چه را تو دیر می خواهی زود نخواهم

و هر آنچه را تو زود می خواهی دیر نخواهم.

فرازی ازدعای عرفه ی حضرت سیّدالشّهداء(ع)



کم کم غروب ماه خدا دیده می شود
صدحیف از این بساط که برچیده می شود

در این بهار رحمت و غفران و مغفرت
خوشبخت آن کسی که بخشیده می شود