|
اسم تو...! دیده ای یک نفر پرنده شود، پر بگیرد، بدون سر باشد سایه گستر شود درختی که تنه اش زخمی تبر باشد دیده ای تا کنون پرستویی روی مین اشیانه بگذارد استخوانی بیابد و مثل قاصدک های خوش خبر باشد! فکر کن دیده ای که یک شب ماه روی دوشش ستاره بگذارد. یک نفر بعد رفتنش حتی باز هم بهترین پدر باشد. همه شهر می شناسن تو را، گر چه یک کوچه هم به نامت نیست! من ندیدم هنوز دریایی از دل تو بزرگ تر باشد. ان قدر ارتفاع داری که مرگ از تو سقوط خواهد کرد. پر بزن، پر! در اسمان باید اسم تو اولین نفر باشد هر چه نادیدنی است را دیدی، تا ابد سنت جنون این است: عشق از هر دری بیاید تو، عقل باید که پشت در باشد. بختیاری [ شنبه 89/8/1 ] [ 9:4 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
