|
جنگ کار مرد بود ای که اکنون گشته ای پر مدعا در دلت شرک و به لب داری دعا تو کجا بودی شبی که سرد بود ماندن انجا کار تنها ((مرد)) بود در زمستانی که شب پر سوز بود از منور، شب شبیه روز بود پیش رو دشمن، عقب میدان مین شاهد مظلومیت، تنها زمین ان زمستانی که شد همت شهید خواب هم از چشم تو آیا پرید؟ شب که بازار شهادت گرم بود جایگاهت رختخواب نرم بود ادعایت از زمین تا به هوا روی تو تیره شبیه سنگ پا دست تو توی حنا پایت به گِل نیستی اما کمی حتی خِجِل تو بهانه ات تب و پا درد بود می رود بالا تبِ نامرد زود تو کجا بودی که مهدی شد شهید یک جویی همت کسی از تو ندید از تو اکنون چشم ما نومید شد این زمان کفر تو چون توحید شد منبع:هفته نامه یالثارات الحسین بختیاری [ سه شنبه 89/10/7 ] [ 9:36 صبح ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
