|
یَا مَن ذِکرُهُ شَرَفٌ لِلذّاکِرینَ وَ یَا مَن شُکرُهُ فَوزٌ لِلشّاکِرینَ وَیَا مَن طاعَتُهُ لِلمُطیعینَ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاشغَل قُلوبَنا بِذِکرِکَ عَن کُلِّ ذِکرٍ؛ اى آن که یادش مایه شرافت و بزرگى یاد کنندگان است و اى آن که سپاسگزاریش موجب دست یافتن سپاسگزاران (بر نعمتها) است و اى آن که فرمانبرداریش سبب نجات فرمانبرداران است، بر محمّد و آل او درود فرست و با یاد خود دل هاى ما را از هر یاد دیگرى بازدار. صحیفة سجّادیة، دعاى 11 جمع شدن نجابت عرب و عجم هر دو در او ، به اعتبار پدر و مادر ، به فرمایش حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله وسلّم) : إِنَّ الله من عباده خیرتین فخیرته من العرب قریش و من العجم فارس. لهذا ملقّب به ابن الخیرتین شد .
برای همین ایشان را آدم بنی الحسین گویند. و او اوّل کسی است که به مُهر و تسبیح امام حسین (علیه السّلام ) سجده و عبادت کرد و از همه خلایق بیشتر گریست. رئیس البکائین چهارند: حضرت آدم ، حضرت یعقوب، حضرت یوسف، حضرت امام زین العابدین (علیه السّلام )
(منتهی الامال ج2ص29)
[ چهارشنبه 90/9/30 ] [ 1:25 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
|
[ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |