|
.:: یا ارحم الراحمین ::.
[ سه شنبه 87/5/8 ] [ 4:37 عصر ] [ ]
[ نظر ]
.:: یا ارحم الراحمین ::. السلام علیک با رحمهٌ للعالمین یا رسول الله(صلوات الله و سلامه علیک)
زنبور خوشحال بود. داشت لابه لای گلهای رنگارنگ و قشنگ می چرخید و می چرخید، ناگهان بوی خوبی به دماغش رسید، با خودش گفت: وای چه بوی خوبی، این بو دیگه بوی چه گل یه؟ حتماً یک گل جدیده، باید بگردم و پیداش کنم. زنبور پر زد و رفت، این طرف رفت، آن طرف رفت، بالا رفت، پایین رفت، تا اینکه احساس کرد خیلی به گلها نزدیک شده است، اما او هرچه نگاه کرد گلی را ندید، دو مرد را دید که در سایه درختی نشسته اند. بو از طرف آنها می آمد زنبور با خودش گفت: یعنی این دو تا آدم این همه خوشبویند، مگه اینا کی هستن؟ او نزدیکتر و نزدیکتر شد، دو تا آدم زیر سایه نخل خرما نشسته بودند و با همدیگر حرف می زدند. زنبور همین که نزدیک رفت آن آدمهای مهربان را شناخت، اول خجالت کشید به آنها نزدیک شود، از دور آنها را نگاه کرد. با خودش گفت: بروم، نروم، چه کار کنم؟ هی فکر کرد و هی فکر کرد تا بالاخره فکری به ذهنش رسید، پرید و رفت تا بالای سر پیامبر(ص) رسید، اما باز هم از خوشحالی نمی دانست چه کار کند دو سه دفعه ای چرخید و شروع کرد به وز وز کردن. حضرت علی(ع) با خودش گفت: "نکنه این زنبور قرمز، پیامبر را نیش بزند. نکنه پیامبر از دست زنبور ناراحت بشه." و دستش را تکان داد تا زنبور دور شود. در همین لحظه پیامبر به حضرت علی(ع) نگاه کرد و گفت: "علی جان می دونی این زنبور چی می گه" حضرت علی(ع) گفت: ? نه، یا رسول ا... پیامبر گفت: زنبور هر دو نفر ما را مهمان کرده امام علی(ع) گفت:به چی؟ پیامبر گفت: به عسلهای تازه و خوشمزه، زنبور از تو معذرت خواهی می کند و می گوید: عسلها در همین نزدیکی است، اگر می شود حضرت علی(ع) آنها را بیاورد. حضرت علی(ع) به طرفی که زنبور گفته بود، رفت. کندویی دید پر از عسل، آن هم چه عسلهای تازه ای. حضرت علی(ع) عسلها را برداشت و آمد و آمد تا رسید به پیامبر(ص)، سلام کرد و نشست. پیامبر(ص) هنوز داشت با زنبور حرف می زد، از او پرسید: شما که شهد تلخ گلها را می خورید، چه جوری عسل شیرین درست می کنید؟ زنبور دوباره چرخی زد و گفت: درسته که شهد شیرین گلها شیرین نیست، اما وقتی شهد گلها را می خوریم، هر دفعه سه تا صلوات می فرستیم، و این کار را هم خداوند به ما یاد داده است، یعنی می گوییم صل علی محمد صلوات بر محمد اللهم صل علی محمد و آل محمد و این جوری شهد تلخی که خورده ایم عسل می شود و شیرین. صحبتهای پیامبر(ص) با زنبور تمام شده بود، حضرت علی(ع) گوش می داد و توی دلش صلوات می فرستاد. پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) بلند شدند که بروند، اما زنبور ناراحت بود و با خودش می گفت: خوب بود پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) چند ساعت دیگه هم می نشستن، اصلاً کاشکی می شد من همه ی عمر دور سر پیامبر(ص) می چرخیدم. اما آنها دوست داشتند هرچه زودتر بروند عسلها را بین بچه های یتیم تقسیم کنند.
[ سه شنبه 87/5/8 ] [ 2:55 عصر ] [ ]
[ نظر ]
.:: یا ارحم الراحمین ::.
السلام علیک یا باب الحوائج یا موسی ابن جعفر ایها الکاظم یاابن رسول الله
...کاش من هم قربانی آن دو چشمت می شدم... آقاجون شنیدم باب الحوائجیت رو به تعدادی از زوارت ثابت کردی مولا و عاشورائی کنار مضجع شریفت برپاکردند وهابیون از خدا و شما اهل بیت(ع) ، بی خبر! شهادت تعدادی از زائرین حرم شریف کاظمین(علیهما السلام) رو خدمت آقا امام زمان(عج) و تمامی شیعیان جهان تسلیت عرض می نمایم.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
[ سه شنبه 87/5/8 ] [ 8:43 صبح ] [ ]
[ نظر ]
.:: یا ذالجلال و الاکرام ::. صلی الله علیک
گناهان تازه، بلاهاى تازه امام موسی کاظم(علیهم السلام) فرمودند:
که به حساب نمى آوردند.
یاابن العسکری آجرک الله
اللهم عجل لولیک الفرج. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
[ یکشنبه 87/5/6 ] [ 5:42 عصر ] [ ]
[ نظر ]
آلبوم شکوه آفرینش (هدیه به همه ی کسانی که همواره دلشان پر از خداست)
قسمت دوم:
انفجار بزرگ:
کهکشان راه شیری:
پایین عکس ، سمت وسط مایل به چپ ، همین کهکشان راه شیری به اصطلاح بزرگ رو ببینید:
قطعا هیچکس به اندازه ی یک فضا نورد و یا یک کسی که در زمینه ی فضا کار می کنه نمی تونه به حقیروکوچک بودن انسان پی ببره. قطعاً خداوند متعال(جل جلاله) حق داره که به خودش بگه:
فتبارک الله احسن الخالقین
شهاب [ یکشنبه 87/5/6 ] [ 12:54 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  بیاد شهدای گمنام!!! برای بچه های تفحص و برای آنهایی که به دنبال گمشده ی خود می گردند هیچ لحظه ای زیباتر از لحظه ی کشف پیکر شهید نیست. اما زیباتر از آن لحظه ای است که زیر نور آفتاب یا چراغ قوه پلاکی بدرخشد. در طلاییه وقتی زمین را می شکافتیم پیکر مطهر شهیدی نمایان شد که همراه او یک دفتر قطور اما کوچک بود ؛ شبیه دفتری که بیشتر مداحان از آن استفاده می کنند. برگ های دفتر به خاطر گل گرفتگی به هم چسبیده بود و باز نمی شد . آن را پاک کردم . به سختی بازش کردم بالای اولین صفحه اش نوشته بود: عمه بیا گمشده پیدا شده! |
| [ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |
