|
.* یا حیّ و یا قیّوم *.
[ چهارشنبه 87/9/27 ] [ 6:36 عصر ] [ ]
[ نظر ]
محمد بر فراز آمد ستایش مر خدایی را که والا بی نظیر است
.* الله اکبر *. *خداحافظی بوش از عراق با بوسه بر لنگه کفش: فردوس نقشه ای ست ز ایوان کوی تو یوسف اسیر جلوه و مبهوت روی تو
کفش تمام شیعه نثار عدوی تو
[ سه شنبه 87/9/26 ] [ 9:50 عصر ] [ ]
[ نظر ]
یا ارحم الرّاحمین استاد محمّد حسین شهریار تبریزى به هر دو زبان فارسى و آذری دلسروده هاى بسیارى درباره غدیرخم دارند که در اینجا به نقل غدیریّه اى بسیار زیبا و نغز از ایشان که به صورت مستزاد سروده است می پردازم:
بأبى انتَ و اُمّى گوییا هیچ نه همّى به دلم بوده نه غمّى بأبى انتَ و اُمّى تو که از مرگ و حیات، این همه فخرى و مباهات على اى قبله ی حاجات گویى آن دزد شقىّ تیغ نیالوده به سمّى بأبى انتَ و اُمّى گویى آن فاجعه ی دشت بلا هیچ نبود است در این غم نگشوده است سینه ی هیچ شهیدى نخراشیده به سُمّى بأبى انتَ و اُمّى حق اگر جلوه ی با وجهِ اَتَمَ کرده در انسان کان نه سهل است و نه آسان به خودِ حق که تو آن جلوه با وجهِ اَتمّى بأبى انتَ و اُمّى منکر عید غدیرخم و آن خطبه و تنزیل کر و کور است و عزازیل با کر و کور چه عید و چه غدیرى و چه خُمّى بأبى انتَ و اُمّى در تولاّ هم اگر سهوِ ولایت چه سفاهت اف بر این شمِّ فقاهت بى ولاى على و آل چه فقهى و چه شمّى بأبى انتَ و اُمّى…
اللّهمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِِل فَرَجَهُم. خطبه بدون نقطه امیرالمومنین امام علی علیه السلام :
اَحمَدُهُ حَمْداً مَمْدوداً مَداهُ وَ اُوَحِّدُهُ کَما وَحَّدَ الاَوّاهُ، وَ هُوَ اللهُ لا اِلهَ لِلاُمَمِ سِواهُ وَ لا صادِعَ لِما عَدَّلَهُ وَ سَوّاهُ.اَرْسَلَ مُحَمَّداً عَلَماً لِلْاِسْلامِ وَ اِماماً لِلْحُکّامِ، مُسَدِّداً لِلرَّعاعِ وَ مُعَطِّلَ اَحْکامِ وَدٍّ وَ سُواعٍ، اَعْلَمَ وَ عَلَّمَ وَ حَکَمَ وَ اَحْکَمَ وَ اَصَّلَ الْاُصولَ وَ مَهَّدَ وَ اَکَّدَ الوُعودَ وَ اَوْعَدَ، اَوْصَلَ اللهَ لَهَ الاِکْرامَ وَ اَوْدَعَ روحَهَ السَّلامَ وَ رَحِمَ آلَهُ وَ اَهْلَهُ الْکِرامَ، مالَمَعَ رِئآلٌ وَ مَلَعَ رالٌ وَ طَلَعَ هِلالَ وَ سُمِعَ اِهْلالٌ.اِعْمَلوا -رَعاکُمُ اللهُ- اَصْلَحَ الْاَعْمالِ وَ اسْلُکوا مَسالِکَ الْحَلالِ وَ اطرَحوا الْحَرامَ وَ دَعوهُ وَ اسمَعوا اَمرَ اللهِ وَ عوهُ وَ صِلوا الْاَرْحامَ وَ راعوها وَ عاصوا الْاَهْواءَ وَ اَردَعوها وَ صاهِروا اَهْلَ الصَّلاحِ وَ الْوَرَعِ وَ صارِموا رَهْطَ اللَّهْوِ وَ الطَّمَعِ وَ مُصاهِرُکُمْ اَطْهَرُ الْاَحْرارِ مولِداً وَ اَسْراهُمْ
سؤدُداً وَ اَحْلاهُمْ مَورِداً وَ ها؛ هُوَ اَمَّکُمْ وَ حَلَّ حَرَمَکُمْ مُملِکاً عَروسَکُم المُکَرَّمَةَ وَ ماهَرَ لَها کَما مَهَرَ رَسولُ اللهِ اُمَّ سَلَمَةَ وَ هُوَ اَکْرَمُ صِهْرٍ اَوْدَعَ الْاَوْلادَ وَ مَلَکَ ما اَرادَ وَ ما سَها مُمَلِّکُهُ وَ لا وَهِمَ وَ لا وُکِسَ مُلاحِمُهُ وَ لا وُصِمَ. اَسْئَلُ اللهَ لَکُم اِحمادَ وِصالِهِ وَ دَوامَ اِسْعادِهِ وَ اَلْهَمَ کُلّاً اِصْلاحَ حالِهِ وَ الْاِعْدادَ لِمَآلِهِ وَ مَعادِهِ، وَ لَهُ الْحَمْدُ السَّرْمَدُ وَ الْمَدْحُ لِرَسولِهِ اَحْمَدَ.
سپاس از آن خداوندی است که پادشاهی ستوده و مالکی پر مهر، صورت گر هر مولود و پناهگاه هر مطرودی است. گستراننده بستر زمین و استوار کننده کوهها و فروفرستنده بارانها و آسان کننده نیازها (و آرزوها) است. دانا و آگاه به همه رازها و درهم کوبنده پادشاهان و نابودکننده آنهاست. در هم پیچنده (:و پایان بخش) روزگاران و برگرداننده آنهاست. اوست که هر چیز را وارد دَور می نماید و از دور خارجش می گرداند. عطایش همه چیز را فراگرفته و ابرِ سخایش کمال یافته و فروباریده و خواسته ها و آرزو(های بندگان) را برآورده است. و (به حکمتش) ریگزارها را گسترد و به ریگ آراست. ستایش می کنم او را، ستایشی که امتدادش بلند (:و بی انتها) است؛ و یگانه اش می شمارم بدان گونه که (پیامبرِ) پر تضرّع و ابتهال یگانه اش می شمرد. و اوست خداوندی که امّتها را خدائی جز او نیست. آنچه که او استوار و مرتّب نمود کسی نیست که درهم ریزد. محمّد را – به عنوان نشانه هدایت اسلام و پیشوای زمام داران (:و پیشوایان)، و اصلاح گر توده ها و تعطیل کننده احکام (:و رسوم بتهایی چون) وَدّ و سُواع – فرستاد. او (نیز تعالیم رسالت را) ابلاغ نمود و تعلیم فرمود (هر حکمی که لازم به بیان بود بدان) حکم نمود و (مبانی را) محکم ساخت؛ و اصول اساسی را پایه گذارد و زمینها(ی عملی اش را) مهیّا ساخت، و بر وعده ها(ی بشارت) تأکید ورزید و انذار و بیم داد. خداوند اِکرام (خویش) را برای او پیوسته سازد و سلام (:و درود) را ملازم روانش گرداند، و آل و اهل بیت بزرگوارش را رحمت عطا کند، تا وقتی که کواکب می درخشد و بچه شتر مرغ می دود و ماه طلوع می کند و بانگی به گوش می رسد. خداوند حفظتان کند. شایسته ترین اعمال را انجام دهید، و به مسیرهای حلال روید، و حرام را کنار افکنید و ترک گویید، به فرمان خدا گوش فرا دهید آن را به خاطر بسپارید و پیوند با خویشان را محکم نمایید، و مراعاتشان نمایید، و با هوسها مخالفت ورزید، و آنها را از خود دور کنید. با اهل درستی و تقوا وصلت نمایید و از اهل لهو و آز ببُرید. این کسی که در پی وصلت با شماست از پاکزاده ترین آزادگان و شریفترین آنان، و شیرین (:و محبوبترین) آنان در (تبار و) خواست گاه. آگاه باشید؛ که او اینک آهنگ شما را نموده، به حریم شما وارد گشته تا عروس گرامی (از تبار) شما را بگیرد و مهریّه اش را همان مهری قرار می دهد که رسول خدا، برای (همسرش) امّ سلمه قرار داده است، با اینکه این بزرگوار یهترین دامادی بود که فرزندانی را به ودیعه نهاد و آنچه را که خواست بدست آورد (و کسی از وصلتش امتناع نمی کرد). و هر که به او همسر داد، دچار سهو و اشتباه نشد و بر آن که با او پیوند نمود خرده ای گرفته نشد و خسارتی ندید. از خداوند برایتان مسئلت می کنم که پیوندتان را ستوده گرداند و امدادش را به شما مداوم کند و به هر یک را آن چه مایه صلاح کار و آمادگی برای سرانجام و معادِ اوست الهام نماید. و ستایش همیشگی مخصوص آن ذات (یکتا)ست و مدح و ثنا از آنِ رسول او احمد. [ سه شنبه 87/9/26 ] [ 1:35 صبح ] [ ]
[ نظر ]
یا ارحم الرّاحمین خجسته باد نام خداوند، که تو را آفرید. از تو در شگفت هم نمی توانم بود که دیدن بزرگیت را، چشم کوچک من بسنده نیست: مور، چه می داند که بر دیواره ی اهرام می گذرد یا بر خشتی خام. تو، آن بلندترین هرمی که فرعونِ تخیّل می تواند ساخت و من، آن کوچکترین مور، که بلندای تو را در چشم نمی تواند داشت دری که به باغ ِ بینش ما گشوده ای هزار بار خیبری تر است مرحبا به بازوان اندیشه و کردار تو شعر سپید من، رو سیاه ماند که در فضای تو، به بی وزنی افتاد هر چند، کلام از تو وزن می گیرد وسعت تو را، چگونه در سخنِ تنگمایه، گنجانم؟ تو را در کدام نقطه باید بپایان برد؟ تو را که چون معنی نقطه مطلقی. الله اکبر آیا خدا نیز در تو ، به شگفتی در نمی نگرد؟! فتبارک الله، تبارک الله تبارک الله احسن الخالقین خجسته باد نام خداوند که نیکوترین آفریدگاران است و نام تو که نیکوترین آفریدگانی.
استاد علی موسوی گرمارودی [ سه شنبه 87/9/26 ] [ 1:33 صبح ] [ ]
[ نظر ]
من کنت مولاه فهذا علی مولاه الحمدالله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین سلام مولای من ؛ این روز ها همه جا را آذین بسته اند ، خیابانها را با نام متبرکت که بر روی پرچم های رنگی نقش بسته ، با چراغهای نئونی که با خاموش و روشن شدنشان می نویسند : علی ولی الله . حسینیه ها و مساجد را با پلاکاردهای پارچه ای تبریک عید غدیرت ... اما حلاوت و شیرینی روز تعطیل عیدت دل دانش آموزان و دانشجویان را برده نه تفکر و اندیشیدن در سجایای اخلاقی و شخصیتت که اگر از آنها بخواهیم صفحه ای درباره تو و از تو بنویسند سطرهای خالی اش بیشتر خواهد بود و این وصف حال خیلی هایمان است که اگر نهج البلاغه ات را در منزلمان داشته باشیم دارد خاک می خورد ! اکثرمان در اندیشه این هستیم که روز تعطیل عیدت را چگونه بگذرانیم تا لذت فراغ از کار دو چندان شود، میهمانی برویم یا میهمانی بدهیم ؟ یا ... ، آری مولای من ، عید غدیرت را تنها و تنها بهانه ای کرده ایم برای جشن و شادیمان . چقدر شیعه بودنت را شعار می دهیم مگر نخوانده ایم فرزند بزرگوارتان امام کاظم علیه السلام، فرمودند: «... همانا شیعیان على علیه السلام کسانى هستند که قولشان تصدیق کننده و مطابق با فعلشان باشد.» کافى، ج8، ص228 مولای من فرمودید: إن لکل مأموم إماماً یقتدی به ، هر پیروی را امامی است که به او اقتدا می کند و از او پیروی می نماید وباز فرمودید : و لکن أعینونی بورعِ و إجتهادِ و عقهِ و سدادِ ، اما با پرهیزکاری و تلاش فراوان و پاکدامنی و راستی مرا یاری دهید یا امیر المومنین یا ابا الحسن یا علی ابن ابیطالب آقای مهربان من توفیقمان بده دوباره با تو بیعت کنیم تا آنگونه باشیم که دوست داری.
التواضع أن تعطی الناس ما تحب أن تعطاه. فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند . (المحجة البیضاء ، ج 5 ، ص 225 ) اَلنّاسُ فِى الدُّنیا بِالاَموالِ وَ فِى الآخِرَةِ بِالاَعمالِ اعتبار مردم در دنیا به مال است و در آخرت به عمل. (بحارالأنوار، ج 78، ص 368، ح3)
حضرت امام علی النقی الهادی (ع) مبارک باد. امام هادی (ع) دارای نفس زکیه و عزمی راسخ و همتی عالی بود که هرگز احدی از مردم را نمی توان در مقایسه با او همتا و همسان دانست.ابن شهر آشوب از رجال حدیث نقل می کند که او نیک سرشت ترین و پاک ترین روش را در میان جامعه دارا بود، راستگوترین افراد جامعه محسوب می شد، به هنگام سکوت، شکوه هیبت و تشعشع وقار، چهره او را دربرمی گرفت و چون لب به سخن می گشود، گزیده و نغز می گفت به طوری که شعاع کلامش روح آدمیان را تسخیر می کرد. در وجود مقدس امام هادی (ع) ویژگی های اخلاقی پسندیده می درخشید. امامت، کمال و دانش و فضیلت و سرشت و اخلاق نیک از فرازهای اخلاقی این امام همام است.خداوند به قدرت بی منتها و دانش وسیع خود، گنجینه هایی از دانش خود را بر خاندان رسالت افاضه و موهبت فرموده و ایشان را به زیور دانش آراسته است، این گنجینه ها، مجموعه اسرار علوم و معارف است که خداوند آن را دراختیار امامان شیعه که راهبران حقیقی بشر هستند، قرار داده است. سال تولد علی بن محمد هادی (ع) مقارن با لشگر کشی اعراب آفریقایی مسلمان به جزایر سیسیل بود . سیسیل در آن هنگام تحت حکومت روم شرقی اداره میشد امّا حاکم آنجا اومینوس که به توطئة رومیان در مورد قتل خویش پی برده بود از مسلمانان کمک خواست ومسلمانان به کمک وی آمدند. حضور مسلمانان در سیسیل باعث شد که آنان متوجه ایتالیا شده وبرجنوب ایتالیا مسلط شدند وتا پشت دروازه روم پیش رفتند ودو کلیسای پطرس وبولس را فتح کردند.
[ شنبه 87/9/23 ] [ 12:34 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
|||
[ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |